فرصت نشد که شعر بگویم ...

 - ماندم میان منگنه نان و آبرو

   اما به چشمهای نجیبت که ساده بگویم ..

- هر چند لحظه های عزیزی که سهم تست ...

    - پشت حصار فاصله محصور میشود .

هرچند آن دقایق سبزی که با توام ...

 - جز نصف لحظه های مرا پر نمیکند .

اما قسم به نان که دلیل همین جدائی تکراریست

دور از تو ماندن من و پیش تو ماندنم 

- هر لحظه ای که دارم ...

- از عطر گیسوان تو از برق چشمهای تو سرشار است . 

           ... اما حدیث خواستنت جزو شعر نیست .

                        - یک واقعیت است ...

                                    - من عاشق توام