خوزستان پسرعموي من است
هاي!پسرعموي من!
صبحانه را ميهمانقبيله من باش
آفتابي مي رسد از راه
دختراني از پشت اين پرچين
وخون بهار
سبز مي شود بر کف دست برگ
***
نخل ها ي سوخته خرمشهر؛پسرعموهاي منند
هاي؛پسرعموهايم!
صبحانه را ميهمان باشيد
با ناني از من؛تکه اي از خاک لا هيجان
با شير از سينه هاي صبح
چاي از بوته ها و برگ
آه؛پسرعموهايم.
*بيژن نجدي*